Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

To call everything by its own name

Το μηχανογραφικό μου ήταν απο τα λίγα που είχαν μόνο 3 επιλογές στην Αθήνα κ μια στην Θεσσαλονίκη. Όλοι οι συμμαθητές μου επέλεγαν απο 10 κ πάνω σχολές σε όλη την Ελλάδα.. μου φαινόταν παράξενο τότε (κ τώρα :D). Αλλα απο την στιγμή που δεν υπάρχει κοινή λογική, η απορία μου δεν ζήτησε ποτέ απαντήσεις.

Ως 1η επιλογή είχα βάλει την θεατρολογία, ως 2η Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ως 3η την Βιβλιοθηκονομία κ τελευταία της Κοινωνικής εργασίας. Το καλό είναι πως πέρασα τελικά, στο τσακ μεν αλλα πέρασα. Απογοητεύτηκα λίγο που δεν μπήκα θεατρολογία, με τον καιρό ομως κατάλαβα πως μου ταίριαζε περισσότερο η Βιβλιοθηκονομία, μπορεί τα περισσότερα μαθήματα των εξαμήνων να μην με ενθουσιάζουν αρκετά, υπάρχουν ομως μαθήματα που κερδίζουν το ενδιαφέρον μου. Πέρα ομως απο το ενδιαφέρον που προκαλούν, αποκαλύπτουν πτυχές της Βιβλιοθηκονομίας άγνωστες για τους περισσότερους ανθρώπους. Αρκετοί θεωρούν ή καλύτερα πιστεύουν οτι στην σχολή το μόνο που μαθαίνουμε είναι να βάζουμε βιβλία στα ράφια.. φράσεις τύπου "δεν ήξερα πως χρειάζεται 4 χρόνια για να μάθει κάποιος να βάζει βιβλία στα ράφια", "4χρόνια για να γίνεις γραμματέας..!", "κ τι μαθαίνεται.. ; χάνεις απλά το χρόνο σου." κλπ.

Το εντυπωσιακό είναι πως οι αρχές της Βιβλιοθηκονομίας υπάρχουν στα πιο απλά πράγματα της καθημερινότητας μας όπως πχ. μια απλή ταξινόμηση των προϊόντων ενος σουπερ μάρκετ, η οποία ταξινόμηση βασίζεται σε ορισμένους κανόνες, απλούς μεν για τα τρόφιμα, τα ρούχα κ τα οικιακά αντικείμενα. Το ίδιο γίνεται με την περιγραφή των προϊόντων αυτών κ την ευρετηρίαση τους, την καταχώρηση τους σε μια Βάση Δεδομένων (Β.Δ) της εταιρείας παραγωγής τους αλλα κ του καταστήματος στου οποίου τα ράφια καταλήγουν. Στην πραγματικότητα όλοι κάνουμε χρήση της ταξινόμησης στην ζωή μας. Πέρα απο τα βιβλία που πρέπει να μπουν στα ράφια, μόλις απέδειξα πως υπάρχουν 100 άλλα αντικείμενα που πρέπει να μάθω να τοποθετώ στην θέση τους, να τα περιγράφω σωστά, να τα ευρετηρίαζω σωστά, να τα καταχωρώ σε μια Β.Δ σωστά, να τα διατηρώ, να τα ελέγχω, να τα διαθέτω στο κοινό, να ξέρω που να βρω το κάθε αντικείμενο που θα μου ζητηθεί.... Συμφωνώ πως ως εδω αυτή η διαδικασία δεν είναι τόσο δύσκολη, ούτε θέλει να είσαι πάνω απο το μέτριο έξυπνος.


Θέλει ευφυΐα, όρεξη, γνώσεις, έρευνα κ χρόνο ομως για να μάθεις τα 10 πράγματα παραπάνω που θα σε κάνουν πέρα απο εναν απλό βιβλιοθηκονόμο εναν επιστήμονα πληροφόρησης. Στο ΤΕΙ Αθήνας πέρα απο μια απλή τοποθέτηση βιβλίων στα ράφια διδασκόμαστε ιστορία τέχνης, ελληνικού πολιτισμού, βιβλιοθηκών, γραφής, ανάγνωσης... μουσειολογία, βάσεις δεδομένων (access, sql κλπ), ανάλυση κ σχεδιασμό συστημάτων πληροφόρησης, τεχνικές αναζήτησης, πώς να σχεδιάσουμε, να οργανώσουμε κ να διαχειριζόμαστε μονάδες πληροφόρησης, ψηφιακές βιβλιοθήκες κ εν μέρη οργανισμούς. Υπάρχουν μαθήματα κοινωνιολογίας, πώς να γράψουμε μια επιστημονική εργασία, πώς να φτιάξουμε ενα ερωτηματολόγιο. Μερικά αλλα χρήσιμα μαθήματα είναι η ταξινόμηση, ευρετηρίαση, ανάπτυξη κ διαχείριση συλλογής, διαχείριση αρχειακών εγγράφων, αρχειονομία, βιβλιογραφία, πρότυπα κωδικοποίησης πληροφοριών.... κλπ.

Οι ευκαιρίες για μεταπτυχιακό είναι καλές, μπορεί κάποιος να επικεντρωθεί σε μουσειακές συλλογές, στα αρχεία, στην ψηφιοποίηση, στην βασική βιβλιοθηκονομία (δλδ λίγο απ'όλα), στο παιδαγωγικό νηπιαγωγών κ δημοτικής εκπαίδευσης, φιλοσοφίας, ιστορίας κ αρχαιολογίας, πολιτικής επιστήμης κ δημόσιας διοίκησης, διοίκησης επιχειρήσεων κ κοινωνικής ανθρωπολογίας, οικονομικών επιστημών κ.α

Όσον αφορά την επαγγελματική του σταδιοδρομία, αυτό εξαρτάται απο το πόσες γνώσεις θα έχει κ πόσο ψηλά θέλει να φτάσει. Μπορεί να γίνει υπάλληλος γραφείου, βιβλιοθηκονόμος σε βιβλιοθήκη, ψηφιακός βιβλιοθηκονόμος, αρχειονόμος, να ασχοληθεί με τα μουσεία κ τις τέχνες, να γίνει δάσκαλος, καθηγητής σε κάποια σχολή βιβλιοθηκονομίας, να δουλέψει σε μια ιδιωτική εταιρεία, αν εμπλουτιστεί με γνώσεις πληροφορικής κ προγραμματισμού θα εχει κάθε δυνατότητα να ειδικευτεί στα λογισμικά κλπ.  Απ'ότι φαίνεται τα 4χρονάκια που μαθαίνει να βάζει βιβλία στα ράφια του χαρίζουν άπειρες επιλογές εύρεσης εργασίας.

Η Βιβλιοθηκονομία έχει ως περιεχόμενο των σπουδών της το κυριότερο αγαθό, την πληροφορία. Όπου υπάρχει πληροφορία θα υπάρχει η ανάγκη για έναν επιστήμονα της πληροφόρησης  που θα ξέρει να την οργανώσει, να την διαχειριστεί, να την αξιολογήσει, να την διατηρήσει, να την αναζητήσει κ να την προσφέρει. Όπου υπάρχει πληροφορία, υπάρχει κ πολιτισμός, αναμενόμενο είναι λοιπόν ενας βιβλιοθηκονόμος/ επιστήμονας της πληροφόρησης να προσφέρει κ κοινωνικό έργο στην κοινωνία που εκμεταλλεύεται τους πληροφοριακούς πόρους. Κάθε βιβλιοθήκη είναι ενα μικρό ή μεγάλο πολιτισμικό κέντρο.